Szalowe love,czyli wszyscy jesteśmy...

...zbieraczami. Odzywam się w końcu, choć jeszcze nie jestem wolna, bo życie już mi zbrzydlo od tej nauki, chce się oderwać, a poza tym niedługo to już chyba zupełnie o mnie zapomnicie:-) Muszę się Wam przyznać do jednej rzeczy-w niedawnym tagu "50 faktów o mnie" nie pojawiła się jedna istotna rzecz. Jestem zbieraczem. Szalikowym. Taki ze mnie "Scarf monster". Nie chodzi o byle jakie szale, lecz-jak łatwo się domyślić-kibicowskie. Zbieram je już od około 10 lat i zaczyna mi brakować miejsca:-) Zaczęło się oczywiście niewinnie, od początku manii na speedway. Poszliśmy z ojcem na stadion, a ja wypaliłam: "Tato, chce mieć szalik!". Zaczęło się od lokalnej drużyny żużlowej, który pokaże pózniej, z czasem każdy, kto gdzieś wyjeżdżał, dowiadywal się o moim bziku i przywozil kolejne. Kolekcja się rozrastala i dziś jest imponująca. Kazdy okaz ma swoja historie, jedne lubie bardziej, drugie mniej...Moje nabytki pochodza z roznych miejsc Polski i Europy, swiata jeszcze niestety nie...Najnowszy nabytek? Taki oto:        

         Dostałam go ostatnio od wspollokatora ojca z pokoju na szkoleniu w Wawie, mieszkańca Olsztyna. Tak go zauroczyla opowieść ojca (a wierzcie mi, potrafi opowiadać!:-)), ze w wolny od szkolenia weekend był w rodzinnym mieście i kupił dla mnie pokazane wyżej cudo. Tu rodzą się moje pytania: chcecie zobaczyć inne okazy w mojej kolekcji? Czy sami jesteście zbieraczami jakichś rzeczy? No i w końcu, co u Was, bo prawie nie wiem? Miłego popołudnia, do "niebawem"! Trzymajcie się! Bye!