"Karneciki, karneciki" i inne

Egzamin za mną. Tym, którzy jeszcze nie wiedzą, spieszę donieść, że dostałam 4+. Chciałabym 5, ale to i tak nieźle, jak na to, że wcale nie uczyłam się tak dużo, a po wejściu na egzamin tak się zdenerwowałam, że prawie zapomniałam, jak się nazywam. A tu jeszcze pamiętać szkoły semiotyczne i procesu komunikacyjnego...Jakoś jednak wybrnęłam, cieszę się, że mam już to za sobą.
Niestety, koniec sesji i tydzień wolnego oznacza, że musiałabym zabrać się za pisanie, a mimo że jest to mój teoretycznie wymarzony temat, mój stosunek ma się tak:

Oczywiście, chodzi tylko o pewne fragmenty tej piosenki...
Dziś w końcu wybrałam się do klubu TŻ Start Gniezno celem zakupu karnetu. Trafiłam na bardzo fascynujące zebranie, a ponieważ nikt się mną nie interesował dluższą chwilę, to posłuchałam sobie co nieco. Niestety, niczego sensacyjnego się nie dowiedziałam:)
Z dużym trudem wybrałam sobie miejsce (ciężko to tak tylko na podstawie kartki, która średnio oddaje układ stadionu, ale mam nadzieję, że cokolwiek będę widzieć), wybulilam te 400 PLN i muszę czekać, aż na stronie pojawi się informacja, że można odbierać te cudeńka.
Przy okazji tej wyprawy doszłam do następujących wniosków:
a) stadion żużlowy w przerwie zimowej, kiedy jest pozamykany, pusty, nic się tam nie dzieje, kiedy kasy są zabite deskami, to niesamowicie smutne miejsce
b) ogólnie ulica, na której ów stadion się znajduje, to średnio przyjemna część miasta, i o tej porze, o której tam byłam (między 13.00 a 14.00), niemal ulica-widmo: prawie nie spotkałam tam ludzi.
Ciekawe, jakie wrażenie zrobi w sezonie na kibicach, którzy przyjadą z Wrocławia, Leszna czy Torunia...
I tak oto zaczynam weekend i ostatnie 9 dni "wolnego". Czy spodziewać się czegoś nadzwyczajnego? Pewnie nie, ale kto wie, może życie czymś mnie zaskoczy?