Jak must, to must...

Dziś, w końcu, po wielkich oczekiwaniach, naradach etc., wybraliśmy się rodzinnie do szwedzkiego sklepu na "i", który mieści się w Poznaniu. Nie mogłam sobie odpuścić, zwłaszcza, że teraz, w okresie(jakkolwiek dziwnie to brzmi)gwiazdkowym, można tam dostać MUST-szwedzki tradycyjny świąteczny napój, podobny do coli, również brązowy i gazowany, ale zrobiony z użyciem imbiru. Pomijam, że oczywiście wyjazd skończył się gremialną awanturą(jak zawsze, gdy jedziemy wszyscy), ale co tam. Przynajmniej coś się działo.
Musielibyście widzieć mnie, gdy wpadłam do tej części sklepu, w której można kupić szwedzkie towary spożywcze i gdzie wyhaczyłam must...W pierwszej chwili zobaczyłam tylko trzy butelki, więc rzuciłam się jak pantera i je capnęłam. Było ich więcej, ale poprzestałam na czterech. Zaryzykowałam, bo napój ten znałam tylko z opowieści moich lektorek szwedzkiego. Ale teraz już wiem, że było warto. Dobry skurczybyk!:) Chciałoby się, żeby ciągle była Gwiazdka albo Wielkanoc, bo w okolicach tych świąt można go kupić...
Nie rozumiem tylko ojca, który zgodził się jechać, a potem robił fochy i ze wszech miar starał się zepsuć mi ten wyjazd, który nie dość, że tak rzadko,  to jeszcze jest wyzebrany i wymęczony. Poniekąd mu się to zepsucie udało, jak zawsze...
A cóż poza tym? Nic sensacyjnego. Wróciłam na końcówkę skoków, ucieszyłam się z kolejnego 3.miejsca Gwiazdki... Teraz czeka mnie...tak, znów nuda. Ot, uroki niedzieli i mojego życia...