"Plan ewakuacji"-pod wieloma względami

Tak, w szkole była dzisiaj rzeźnia. Promotor zaczął mnie straszyć, że się nie obronię, a na pewno nie w terminie, czyli w lipcu. Chyba mam jakiś defekt psychiczny, bo nie przeraziło mnie to. Nie podjęłam postanowienia, że będę siedzieć po nocach, żeby napisać. Napiszę, to napiszę, nie, to nie.
A cóż poza tym? No, przynajmniej jeden upierdliwy dzień mniej. Jeszcze tylko przetrwać jutro i piątek (bo czwartek to luz). Przy okazji wpadłam w doła, bo Ewelina (ta od norweskich planów i porzucenia) dzisiaj zaczęła ćwierkać, że chyba jedzie po studiach do Anglii. Zdołowałam się. No dzięki. Wieść o jej wyjeździe, plus to, co powiedział mi promotor, wywołuje mnie chęć tego, co w piosence CKOD, którą poznałam na koncercie i w której się zakochałam:

To moja kolejna ich ulubiona piosenka. Jest o mnie, bo u mnie też "nadal nic się nie chce stać...". A co? Coś fajnego, sensacyjnego etc. Ten song jest genialny! Nie mogę przestać słuchać:)
"Plan ewakuacji" załącza mi się na myśl o kolejnym dzisiejszym rendez-vous z gazetami, jak i o upierdliwym marketerze z mojej sieci komórkowej, który chciał mnie przez telefon wmanewrować w kupno nowego telefonu...Już mu kupię, no pewnie.
Ach, kończę, zanim przeklnę, na czym ten świat stoi. Mimo wszystko życzę Wam miłego dnia!
PS. Marzy mi się rozchorowanie-jakaś grypka, przeziębionko...Poleżeć w łóżku, nie musieć chodzić do szkoły...to nie, jak na złość "nic się nie chce stać", jak w "Planie ewakuacji". Ech już z tym wszystkim!