Człowiek, który wie wszystko...i staż

Czy spotkaliście kiedyś człowieka, który mimo że na niczym się nie zna, zabiera głos w niemal każdej sprawie? Pewnie tak, bo Polska jest narodem lekarzy bez wykształcenia medycznego, specjalistów od pogody, którzy nie rozumieją oglądanej prognozy, i specjalistów od polityki, którzy potrafią tylko narzekać... Ja spotykam takiego kogoś szczególnie często, bo mieszkam z taką osobą. Przedstawicielem tego "gatunu" jest mój szanowny tatuś. Całą swoją wiedzę o świecie czerpie z Discovery i Planete i potem zawsze "szpanuje" tym, co usłyszał...Wydaje mu się, że dzięki temu wie już wszystko, co o świecie wiedzieć się powinno. Zwariować można. Wypowiada się nawet na tematy, o których ja, osoba będąca prawie po studiach(byle jakich, ale zawsze)nie mam pojęcia, a co dopiero on...Albo na tematy, z którymi nie miał styczności, ale musi coś powiedzieć, bo to oczywiście typ, który nigdy się nie przyzna, że "nie wie", "nie ma pojęcia". Nie. Takich słów nie ma w jego słowniku. On wie wszystko. Zawsze. Na każdy temat.
Wczoraj miał między nami miejsce taki oto dialog:
Ja:- Ciekawe, co tam będzie w transferach w naszej drużynie przed tą ekstraligą.
Ojciec:-Jakbyś nadal pracowała w gazecie, to byś wiedziała. Przedzwoniłabyś do prezesa, to coś by powiedział.
Mimo że już od prawie 10 miesięcy nie mam romansu z tą gazetą, on wciąż mi to wypomina. Zachowuje się tak, jakbym będąc aktorką odrzuciła propozycję z Hollywood, albo jakbym miała zostać drugą Charlie Webster i ot tak, dla fanaberii, zrezygnowała z tego. A to była tylko ta mierna gazeta, która nie dba o zawartość merytoryczną, interpunkcję i tak dalej, a płaci tyle, że moje pseudowywiady się nie opłacały, bo więcej wydawałam na telefon, by się umówić, paliwo, by dojechać czy prąd, by zrobić to przez mail. Zresztą trochę tam jednak byłam, w CV wpisać sobie mogę i mogę pokazać gazetę ze swoim nazwiskiem, a to jednak coś. On jednak wie lepiej. Mogłam tam "zostać", bo pewnie za jakiś czas dostałabym "awans"...Ciekawe, skąd to wie. Szkoda, że nie zauważył, ile nerwów kosztuje mnie czekanie, aż X czy Y łaskawie odbierze telefon, odpisze na mail, łaskawie autoryzuje wypowiedź. A z tym bywało ciężko, jak to z wiecznie zajętymi przedstawicielami speedway-nacji. Nie, dla niego to tylko frajda kontaktu, że mam okazję ich poznać itd. Pal sześć, że nic ciekawego(jakkolwiek to rozumieć)z tego nie wyniknęło, ale on wie swoje, choć nigdy nie spędził na tym nawet 5 minut.
Przykład drugi: marudziłam ostatnio, że to słuchowisko, że nie wiem, jak się zabrać, że nie mam pomyslu. Ojczulek, choć nie wie, o co chodzi, a nawet nie wie, z czym się je mój przedmiot, daje mi rzecz jasna miliardy rad i pomysłów-co jeden, to głupszy...
Oczywiście, zawsze kończy się tak, że go nie słucham i robię po swojemu, ale czy mi są potrzebne te nerwy? Nie sądzę.
Dziś...Logowałam się do swojego USOS-a i zobaczyłam ogłoszenie o stażach. Była to ogólna nawijka, że staże, że w styczniu, że to i tamto, plus lista miejsc, w których można je odbywać. Z mojego miasta były głównie szkoły, ale też trzy gazety i zaczęłam się zastanawiać, czy się nie zgłosić. Doświadczenia i kasa zawsze u mnie mile widziane. Zastanawia mnie tylko, że nie było tam żadnej informacji typu: "zgłoś się do tej i tej osoby z uczelni" albo "zgłoś się do tej instytucji". Czy może ktoś z Was wie, co się robi w takiej sytuacji? Trzeba się przejść do tej instytucji i tam podpytywać? Czy wystarczy zadzwonić i zapytać? Jeśli wiecie coś, co może mi się przydać, proszę o pomoc! Chciałabym spróbować, a nie chcę, by okazja przeszła mi koło nosa:) Wielkie dzięki za wszelką pomoc.