Szkolne próżniactwo i inne takie

Co za dzień...Znowu polazłam dzisiaj do szkoły na darmo. Dziś był, a raczej powinien być, mój powtarzany przedmiot. Nie mam kontaktu do nikogo z tej grupy, więc wieści do mnie nie docierają. Przychodzę dzisiaj do szkoły, pusto. Pytam wszystkowiedzącego portiera, a on mówi, że "w ogóle nie ma dziś w planie pani dr X". Czekałam jak idiotka z 10 minut, okazało się, że kobieta nie przyjedzie. I dawaj z powrotem do domu... Miałam dość. Fataliza, jak powiedziałaby dyrektorka mojego LO, która uczyła mnie też przez jakiś czas polskiego...
Znowu przechodziłam dziś obok gazety i znowu nie weszłam. Zniechęca mnie to, że nie wiem, co mam powiedzieć, nie znam szczegółów tej stażowej akcji, bo np. na stronie szkoły zwyczajnie ich nie ma. Pójdę, i co powiem? "Dzień dobry, ja coś przeczytałam o stażu, ale nie wiem, co zrobić dalej z tą informacją"? Nieeee, to żenujące i dziecinne. Chyba to odsunę w czasie.
Gadałam dzisiaj przez telefon z kuzynką D. Zadzwoniła do mnie, bo wczoraj czegoś od niej chciałam, a ona się nie odezwała. Mówiła, że mam przyjść w odwiedziny, a ja zadałam sobie krótkie pytanie: "po co? O czym mam z nią gadać?". Coraz bardziej alienuję się od ludzi, i tak to jest. Stwierdziłam, że nie chcę do niej iść, bo ona ma większość rzeczy, o których marzę, i byłoby mi przykro. Nie mogłam jej jednak tego powiedzieć. Zresztą, ponawiam pytanie: "o czym mam z nią gadać?". O tym, że mamuśka ma migrenę tydzień w tydzień i w związku z tym wszystko jest do chrzanu? O tym, że ojciec być może gorzej się czuje i jest głuchy na wszystkie apele, że zamiast się ratować, ciągnie się na dno? Czy może o tym, że każdy dzień zamiast miłym "hello the world!" witam pesymistycznym: "po co mam dziś wstać? Żeby iść do beznadziejnej szkoły? Żeby po powrocie odrealniać się-jak ostatnio zarzuciła mi mamuśka-w necie?". I tak dalej. Ale jak tu się nie odrealniać, kiedy życie jest podłe i zbyt beznadziejne, by się w nim taplać?...
Jedyne, co mnie pociesza, to to, że jutro zamiast na 8.00, idę na 11.30. Może jakoś przetrzymam do tej 16.30, choć z powodu słuchowiska może być jutro nieco "hectic day". Ale...dziś nie wyrokuję, pożyjemy, zobaczymy. Jak ze wszystkim...